MERSİN, (DHA)- MERSİN’in Çamlıyayla ilçesinde, gençliğinde öğrendiği iğne oyasını ilerleyen yaşına rağmen devam ettiren Pakize Enücür (81), “Elim tuttuğu, gözüm gördüğü müddetçe iğne oyası işlemeye devam edeceğim” dedi.
Çamlıyayla ilçesindeki kırsal mahallelerde kadınların işledikleri başlarındaki yazmalar, elbiselerindeki yaka süsü iğne oyaları Pakize Enücür’ün (81) yıllardır hem geçim, hem de yaşama kaynağı oldu.
Babasının kendisini okula göndermeyip evlendirdiğini, 1973 yılında eşinin bir kaza sonucu vefat ettiğini ve o zamanlar da yaptığı iğne oyasından vazgeçmediğini belirten Pakize Enücür, “7 yaşında öğrendim. Okula da gidemediğim için devamlı yaptım. İnşallah da yapmaya devam edeceğim. Evlendikten sonra devam ettim, eşim öldü. İki kızım, iki oğlum vardı. Onları iğne oyası yaparak büyüttüm. Onların okul ihtiyaçlarını da yine iğne oyası yaparak karşıladım. Parası da güzel kendisi de güzel. Gençler de öğrensin. Eskiden iğne oyasına verilen değer daha büyüktü. Şimdiki nesiller iğne oyası yerine hazır işlere yöneldi. Bizim iş, göz nuru demek, emek demek, alın teri demek. Yaptığımız iğne oyalarının içinde en zoru coşturan ve küpeli dediğimiz ürünler. Ayrıca yer çiçeği, bademli, yarım papatya gibi iğne oyası türleri de var. Müşteri hangisini isterse onu yapıyoruz. Ayrıca kitap ayraçları ve göğüs süsü de yapıyoruz. Yeni nesil bu işi öğrenmeli” dedi.
Yaptığı iğne oyalarının 25 TL ile 150 TL arasında alıcı bulduğunu, en basit bir iğne oyasının bile 3 günde tamamlandığını belirten Pakize Enücür, “Bazı iğne oyası ürünlerini yapmak zor. Onlara bir hafta, 10 gün emek verdiğimiz oluyor. Elim tuttuğu, gözüm gördüğü müddetçe iğne oyası işlemeye devam edeceğim. Bir yıla yakındır pandemi, koronavirüs hastalığı var. Bizim gibi yaşlılara sokağa çıkmak kısıtlı. Bu nedenle evde zaman geçirenler için iğne oyası hem iyi bir meşgale hem de ek gelir getiren bir sanat. Temennim, bu işi yeni nesil genç kızlarımızın da öğrenmesi, bu sanatın yaşatılmasıdır” diye konuştu.
FOTOĞRAFLI
